Ik ben Bas

Graag wil ik mezelf voorstellen.

Op 26 september in 1971 ben ik geboren in Venray. Als jongste zoon van Sjef van de Sande en Ine Koehorst, was ik het broertje van Joost.

Al in mijn allerjongste jaren verhuisden we naar Rosmalen, waar ik ben opgegroeid. In mijn eerste levensjaren was er in ons gezin veel spanning rondom de gezondheid van mijn broer. Ondanks de nodige zorgen knapte hij steeds op, welleswaar met een geringe beperking, maar toch. Hij vocht zichzelf steeds weer terug in het leven. Mijn broer ging naar een mytylschool. Daar kreeg ik voor het eerst te maken met fysiotherapie. Mijn broer heeft door de jaren heen de nodige fysiotherapeutische behandelingen gehad. Daar begon voor mij al voorzichtig de liefde voor het vak.

Op de middelbare school ontwikkelde ik een enorm brede interesse, en ik had een pakket waarmee ik werkelijk nog alle kanten op kon. Toch kwam steeds weer de fysiotherapie boven drijven.
Werken met mensen, en bewegen, vooral veel bewegen! Dat waren toch wel de kerninteresses.

Na 6 jaar genoten te hebben van de HAVO, begon ik aan mijn opleiding fysiotherapie aan de hogeschool van Eindhoven. Daar merkte ik dat er een behoorlijk breed spectrum bestaat binnen de fysiotherapie. De diversiteit tussen de meer sport gerichte therapeut, en de ouderen fysio (geriatrisch) of de kinderfysio, voor iedere doelgroep is er een therapeut.

Na mijn opleiding begon in mijn werkzame leven als fysiotherapeut in een prachtig revalidatiecentrum in Moers, Duitsland. De zes leerzame en intense jaren leidden me langs vele prachtige plaatsen en interessante patiënten. Het aanbod was divers, zo werkte ik met kinderen, ouderen, en kreeg ik enorm respect voor vele hardwerkende mensen in verschillende disciplines. Zo zal ik nooit vergeten hoeveel indruk de poolse mijnbouwer op me heeft gemaakt. Een echte koempel! Stoflongen, reuma, overal pijn, maar elke dag weer onder de grond om zijn maten niet in de steek te laten.

Ook mooi waren de ervaringen met sportprofessionals in verschillende sportdisciplines. Bundesliga voetballers, DEL-eishockey profs uit Canada en Tsjechië, top 20 spelers uit de tenniswereld. Allemaal kwamen ze voorbij op of rond mijn behandeltafel.

Om in de toekomst in Cuijk goed voorbereid te zijn op het Nederlandse systeem binnen de fysiotherapie verkaste ik naar Oss. Daar heb ik 3 jaar met veel plezier gewerkt binnen een grote praktijk, met name gericht op de medische fitness.

In die tijd ben ik de studie psychosomatische fysiotherapie gaan doen. Ik merkte dat de persoonlijke factoren een aanzienlijke rol spelen bij het ontwikkelen van lichamelijke klachten. Daar wilde ik graag het fijne van weten.

Na drie prachtige opleidingsjaren in Amsterdam, behaalde ik in 2004 het diploma. Vrij snel daarna begon ik mijn eerste periode in Cuijk.

In deze periode bouwde ik aan mezelf als psychosomatisch fysiotherapeut. Ik merkte dat het een jasje is dat niet meteen helemaal past. Als fysiotherapeut zoek je de oorzaak van de fysieke problemen vaak in een lichamelijke oorzaak, waarbij die oorzaak lang niet altijd helder voor handen is.

Als psychosomatisch fysiotherapeut, leer je kijken naar de mens achter de klacht. Je behandelt een mens, met al zijn of haar menselijke kenmerken. Het beeld is groter, ruimer, er zijn meerdere componenten die van invloed (kunnen) zijn op de klacht, en de klachtbeleving.

Ik merkte door de jaren heen dat het jasje steeds beter ging passen, en daarmee ontwikkelde ik me niet alleen als therapeut, maar ook als mens.

Doordat ik in het dagelijks leven ook heb geleerd om op eigen benen te kunnen staan, en het goede gevoel dat daarbij ontstaan is, voelde ik dat het tijd was om voor een eigen praktijk te gaan. Na 14 mooie jaren verliet ik Cuijk en ging ik me in Groesbeek voorbereiden op mijn doel: een eigen praktijk in psychosomatische fysiotherapie in Cuijk, en wel startend in 2020.

Door de jaren heen heb ik geleerd dat het goed is om te vertrouwen op je eigen kunde en vaardigheden, maar dat het minstens net zo belangrijk is om te kunnen vertrouwen op goede hulp in je naaste omgeving. Mede dankzij mijn vrouw en kinderen is de beslissing om zelfstandig te gaan een stuk gemakkelijker voor me geworden. Zonder hun steun zou ik deze stap niet gezet hebben.

Naast mijn passie voor mijn gezin en mijn werk, ben ik heel mijn leven actief geweest in en rondom het voetbal. Zelf als speler, als begeleider, fysiotherapeut, en nu ook als jeugdtrainer. Wat een genot om op een doordeweekse avond met die gasten de wei in te gaan, weer of geen weer. Elke keer weer ontdek ik nieuwe aspecten. Aan de kids, maar ook aan mezelf.

Ook mag ik graag een stukje gaan rennen, lekker om de kop leeg te maken, of te werken aan de gezondheid. Want bewegen doe ik nog steeds het liefst!!!!!

Bas.